آری! هوا خوش است و غزل خیز در بهار
باریده است خنده یکریز در بهار
از باد نوبهار، حدیث است تن مپوش
باید درید جامه پرهیز در بهار
اما خدا نیاورد آن روز را که آه
گیرد دلی بهانه پاییز در بهار
بی دید و بازدید تو تبریک عید چیست؟
چندین دروغ مصلحت آمیز در بهار
با دیدنم پر از عرق شرم می شوند
گل های شادکامِ دل انگیز در بهار
می بینم ای شکوفه! که خون می شود دلت
از شاخه ی انار میاویز در بهار
از اینه خودت همسر اینده ات رو ببین. البته نه با نگاه خودشیفتگی. با نگاه واقع بینانه. خوشبخت باشی با دلی پر از شکر و قناعت و تلاش